Een van de manieren waarop ik graag met teams werk aan hun ontwikkeling, is door middel van het inzetten van paarden. Dat doe ik op professioneel gecertificeerd niveau en in professioneel teamverband van het internationale HorseDream concept.
De veiligheidscultuurladder beschrijft 5 oplopende tredes (Pathologisch, Reactief, Calculatief, Proactief en Generatief) met een toenemend veiligheidsbewustzijn en lerend vermogen in organisaties. Het model wil organisaties behulpzaam zijn in het krijgen van beter zicht in waar zij zelf staan met hun eigen veiligheidscultuur.
Onlangs had ik een nieuwe trainings-/oefendag met leden van een Regionaal Operationeel Team (ROT) van een veiligheidsregio. Het was een trainingsdag in een serie van tien dagen werken met crisisteams. De teamdag stond, net als de andere dagen, in het teken van Team Resource Management (TRM).
De laatste tijd kom ik ze net iets te vaak tegen, zowel zakelijk alsook in de privésfeer… Jonge mensen, net begonnen met werken, en dan voordat je er erg in hebt, hebben ze al een vastloper te pakken. Komen ze zelfs in een burn-out terecht. Wat is er aan de hand? Is er sprake van een nieuwe trend?
Elke zichzelf respecterende organisatie is tegenwoordig bezig met het thema Kwaliteit. Kwaliteit van producten en diensten, van processen en systemen, van medewerkers en managers, etc. Want we streven naar verbetering, naar een hogere klantwaarde. En soms maken we ons daarbij schuldig aan “jumping to conclusions”
Steeds vaker wordt er bij teamtrainingen gesproken over het belang van ‘soft skills’. Dit is uiteraard de natuurlijke tegenhanger van ‘hard skills’, waarbij het vooral gaat over inhoudelijke professionaliteit. Datgene waarvoor je vakmatig bent opgeleid om professioneel uit te oefenen in je team. Wat bedoelen we eigenlijk met ‘soft skills’?
