In mijn vorige (ambtelijke) bestaan heb ik me een groot aantal jaren mogen bezighouden met het vak ‘crisisbeheersing’ in het publieke domein. Als bestuurskundige heb ik hierin nog steeds een grote interesse; het is feitelijk ‘bestuurskunde onder crisisomstandigheden’.
De veiligheidscultuurladder beschrijft 5 oplopende tredes (Pathologisch, Reactief, Calculatief, Proactief en Generatief) met een toenemend veiligheidsbewustzijn en lerend vermogen in organisaties. Het model wil organisaties behulpzaam zijn in het krijgen van beter zicht in waar zij zelf staan met hun eigen veiligheidscultuur.
Onlangs had ik een nieuwe trainings-/oefendag met leden van een Regionaal Operationeel Team (ROT) van een veiligheidsregio. Het was een trainingsdag in een serie van tien dagen werken met crisisteams. De teamdag stond, net als de andere dagen, in het teken van Team Resource Management (TRM).
De laatste tijd kom ik ze net iets te vaak tegen, zowel zakelijk alsook in de privésfeer… Jonge mensen, net begonnen met werken, en dan voordat je er erg in hebt, hebben ze al een vastloper te pakken. Komen ze zelfs in een burn-out terecht. Wat is er aan de hand? Is er sprake van een nieuwe trend?
In mijn werk als trainer en coach kom ik regelmatig mensen tegen die worstelen met hun energie. Nu vind ik ‘energie’ een fascinerend onderwerp. Want de aanwezigheid of de afwezigheid ervan is duidelijk voelbaar!
Elke zichzelf respecterende organisatie is tegenwoordig bezig met het thema Kwaliteit. Kwaliteit van producten en diensten, van processen en systemen, van medewerkers en managers, etc. Want we streven naar verbetering, naar een hogere klantwaarde. En soms maken we ons daarbij schuldig aan “jumping to conclusions”
Ten behoeve van leiderschapsontwikkeling in organisaties wordt tegenwoordig steeds vaker gebruik gemaakt van het coachen met paarden. Paarden reageren namelijk oordeelsvrij non-verbaal en geven daarmee in het hier & nu pure feedback op ons leiderschapsgedrag.
Steeds vaker wordt er bij teamtrainingen gesproken over het belang van ‘soft skills’. Dit is uiteraard de natuurlijke tegenhanger van ‘hard skills’, waarbij het vooral gaat over inhoudelijke professionaliteit. Datgene waarvoor je vakmatig bent opgeleid om professioneel uit te oefenen in je team. Wat bedoelen we eigenlijk met ‘soft skills’?
Natuurlijk heeft u de afgelopen tijd nagedacht over Het Nieuwe Werken (HNW). U heeft dan vast overwogen of het een hype is die wel weer overwaait. Misschien heeft u concepten uitgewerkt voor uw mensen, zodat ze plaats- en tijdsonafhankelijk kunnen werken.
Als je ‘duurzaamheid’ Googlet, kom je al snel terecht bij Wikipedia; ‘duurzame ontwikkeling’. Daar vond ik een interessante en volgens mij actuele definitie. Hij is afkomstig uit een rapport van een VN commissie uit 1987:
